Dr. Guido van de Luitgaarden
Bijdrage: Dagvoorzitter

Guido van de Luitgaarden is opgeleid als sociaal-pedagogisch hulpverlener en werkte in die hoedanigheid onder meer in het sociaal-cultureel werk. Hij was gedurende 16 jaar als senior onderzoeker en docent werkzaam bij Zuyd Hogeschool, lectoraat Sociale Integratie. Guido promoveerde aan de University of Salford (VK) op een proefschrift over oordeels- en besluitvorming bij vermoedens van kindermishandeling. Sinds 2006 is hij verbonden aan het Euregionaal Congresburo en het Centrum voor Educatie en Supervisie. Daarnaast is hij echtgenoot en (pleeg)vader.

Prof. Dr. Philippe Delespaul
Bijdrage: De rol van de context

Philippe Delespaul is is Hoogleraar Innovatie in de Geestelijke Gezondheidszorg aan de Universiteit van Maastricht (vakgroep Psychiatrie en Neuropsychologie) en bij Mondriaan in Maastricht/Heerlen. Hij is gezondheidspsycholoog en adviseert de instelling en regio over zorginnovatie. Hij is bestuurslid van Phrenos, het CCAF, (F)ACT-Nederland, GIP-Benelux, Hersteltalent en de Stichting Nieuwe GGZ. Hij ontwikkelde de PsyMate™ methodiek om het dagelijkse leven van mensen in kaart te brengen. Hij is mede-initiatiefnemer van de Nieuwe GGZ beweging en Ecosystemen voor Mentale Gezondheid(GEM)

Een psychische crisis is vaak een crisis van het systeem en steeds een crisis in een systeem. Mensen leven niet op een eiland en dus zijn mensen die in hun omgeving mensen in crisis meemaken, vaak zelf ook betrokken. Een crisis is voor de omgeving niet betekenisloos. Crisis vraagt om pro-actief handelen. Dit kan in conflict komen met aandacht voor de omgeving. Soms worden de mensen uit de omgeving hierdoor getraumatiseerd. Eigenlijk is het probleem dat over de afgelopen decennia, psychische problemen vaak gezien worden als problemen in het hoofd van de persoon. We hebben afgeleerd om de context in ons denken te betrekken, niet enkel als partners in de analyse van de problemen (diagnostiek) maar ook als creatieve partners voor de ontwikkeling van innovatieve zorg. Cruciaal is, dat mensen niet kunnen ‘gedijen’ zonder een context. Niet omdat het hulptroepen levert voor de zorg, maar vooral omdat het de context vormt waarbinnen mensen zingeving ervaren.

Prof. Dr. Annemiek Harder
Bijdrage: Traumasensitief interveniëren in crisisplaatsingen en uithuisplaatsingen

Annemiek Harder is als bijzonder hoogleraar werkzaam op de Horizon-leerstoel Wetenschappelijk onderbouwde jeugdzorg en onderwijs bij de sectie Ortho- en Gezinspedagogiek van de Erasmus School of Social and Behavioural Sciences. Daarvoor werkte ze als universitair hoofddocent bij de afdeling Orthopedagogiek van de Rijksuniversiteit Groningen (RuG). Ze richt zich qua onderzoek en onderwijs op de kwaliteit en effectiviteit van behandeling voor jongeren (en hun ouders) met ernstige gedrags- en opvoedingsproblemen.

Annemiek Harder behandelt het onderwerp van traumasensitief interveniëren bij crisisplaatsingen en uithuisplaatsingen. Zij benadrukt dat kinderen in dergelijke situaties vaak al getraumatiseerd zijn, waardoor een nieuwe plaatsing extra belastend kan zijn. Traumasensitieve interventies richten zich op het begrijpen van de impact van eerdere trauma's en het bieden van emotionele veiligheid tijdens het plaatsingsproces. Dit helpt om verdere schade te voorkomen en het kind de juiste ondersteuning te bieden.

Drs. Katrien De Vuyst
Bijdrage: Crisishulpverlening gezinnen

Katrien begon haar carrière als MST-therapeut bij De Viersprong en werkte daarna kort als gedragskundige bij Stichting Prisma, in de zorg voor verstandelijk gehandicapten. Vervolgens richtte ze zich 12 jaar lang binnen dezelfde organisatie op de ontwikkeling en implementatie van MST voor ouders en jongeren met een verstandelijke beperking. Sinds 2021 is ze regiebehandelaar bij Pro6, waar ze werkt aan complexe scheidingen en intensieve ambulante behandeling voor kinderen en gezinnen. Daarnaast is ze docent aan de RINO voor de OG-opleiding en werkt ze als gedragskundige bij Het Houvast. Ze is Orthopedagoog Generalist en Systeemtherapeut.

Crisishulpverlening voor gezinnen richt zich op het bieden van snelle en gerichte ondersteuning tijdens acute noodsituaties, waarbij een crisisplan een essentieel hulpmiddel kan zijn. Een crisisplan helpt gezinnen en hulpverleners om duidelijke stappen en strategieën te formuleren voor het omgaan met crisissituaties. Het bevat afspraken over hoe te handelen, welke hulp in te schakelen en hoe preventief te werken om verdere escalatie te voorkomen. Door vooraf een crisisplan op te stellen, ontstaat er structuur en duidelijkheid voor zowel het gezin als de professionals. Katrien De Vuyst zal aan de hand van casuïstiek nader ingaan op dit onderwerp.

Drs. Marike van Gemert
Bijdrage: Communiceren met kinderen tijdens crisissituaties

Marike van Gemert is trainer en oprichter van de Academie voor Praten met Kinderen. Ze studeerde ontwikkelingspsychologie, werkte 12 jaar bij de Kindertelefoon en 8 jaar in de zorg, onder andere met cliënten met ernstige gehechtheidsproblematiek. Marike schreef het 'Praktijkboek praten met kinderen over kindermishandeling' (2019, Bohn Stafleu van Loghum). Ook is ze mede-ontwikkelaar van het 'Praatboek', voor kinderen die te maken krijgen met veiligheidsafspraken en van het werkboek ‘Veerkracht’, voor kinderen die gevlucht zijn.

Een moeder die hartverscheurend schreeuwt tijdens de uithuisplaatsing van haar kind. Een vader die in een psychose zit, terwijl hij de zorg over zijn kinderen heeft. Een escalerende ruzie tussen ouders, waarbij je ook kinderen aantreft… Een crisissituatie in een gezin zorgt vaak voor paniek, zeker ook bij kinderen. Hoe kun je op zo’n moment (ook) het kind zien? Hoe maak je contact en hoe kalmeer je het kind, temidden van chaos en ontreddering? Wat bepaalt jouw agenda voor het gesprek? Hoe hou je rekening met loyaliteit, angst en trauma? En: hoe zorg je ervoor dat je de paniek niet vergroot terwijl je uitlegt wat er nu gaat gebeuren? Tijdens deze sessie krijg je concrete handvatten voor praten met kinderen tijdens een crisissituatie.

Drs. Bert van Luyn
Bijdrage: Crisisinterventie bij suïcidale patiënten

Bert van Luyn is zelfstandig gevestigd klinisch psycholoog, systeemtherapeut, lid NIP en geregistreerd docent CRKBO. Hij werkte in verschillende sectoren in de GGZ (Jeugd, Volwassenen, klinisch en ambulant, acuut en chronisch) en specialiseerde zich in diagnostiek en behandeling van suïcidaal gedrag en persoonlijkheidsproblematiek, met name bij mensen met ernstige psychische aandoeningen. Hij was o.a. verantwoordelijk voor een deeltijdprogramma voor suïcidale patiënten en patiënten met Zelfpathologie en comorbiditeit.

Bert geeft al jarenlang lezingen, trainingen en workshops in diagnostiek en behandeling van suïcidaliteit, acute Psychiatrie & Crisisinterventie, behandeling en management van Persoonlijkheidsproblematiek. Hij is als docent verbonden aan de opleiding tot Verpleegkundig Specialist in Utrecht, doceert Crisisinterventie en Suicidepreventie bij diverse RINO’s, is docent van een blok over de GIT-PD in de opleiding tot GZ psycholoog bij CCD. Met Ad Kerkhof verzorgt hij in-service opleidingen Suicidepreventie in de GGZ. Bert is een van de consulenten van het CCE [Centrum voor Consultatie en Expertise] en publiceerde een tiental artikelen en/of hoofdstukken in vaktijdschriften en leerboeken.

Aan de hand van praktijksituaties geeft Bert van Luijn achtergrond en handvatten voor interventies bij suïcidale crises, zowel bij acute als acuut-op chronische patiënten. Hij presenteert diagnostische instrumenten en bespreekt wat een veiligheidsplan en een acute noodplan behelst.

Drs. Aafke Scharloo
Bijdrage: Nazorg na crisis: never waste a good crisis

Aafke Scharloo is orthopedagoog/klinisch psycholoog BIG en gespecialiseerd in diagnostiek en behandeling van seksueel misbruik, mishandeling en trauma. Aafke is zelfstandig gevestigd op dit gebied. Zij is een van de ontwerpers van de methodiek van de taxatiegesprekken bij vermoedens van seksueel misbruik in Nederland en staat bij complexe casuïstiek rondom dit thema door het hele land hulpverleners, onderwijs, ouders en kinderen zelf en politie en justitie bij als het gaat om vragen rondom dit onderwerp. Ze is co- auteur van het boek: SOS: Snelle Opvang na Seksueel misbruik bij mensen met een verstandelijke beperking en ontwerper/schrijver van de Onthullingsmethodiek voor chathulpverlening bij Fier. Daarnaast is ze co-auteur van het boek: Getraumatiseerde kinderen met een verstandelijke beperking: Helpen bij Herstel.

Aafke Scharloo richt zich op de acute opvang van slachtoffers na seksueel misbruik, trauma of andere calamiteiten. Ze benadrukt het belang van directe, zorgvuldige interventie om verdere psychische schade te voorkomen en slachtoffers een gevoel van veiligheid te bieden. In haar aanpak staat het erkennen van de ernst van de situatie en het bieden van emotionele en praktische steun centraal. Aafke Scharloo bespreekt ook hoe professionals het beste kunnen handelen om het herstelproces op gang te brengen en het vertrouwen van de slachtoffers te herstellen.

Heleen Koppejan MSc.
Bijdrage: Crises bij het vormgeven van de zorgregeling na een scheiding van de ouders

Heleen Koppejan is (levensloop)psycholoog NIP. Zij ondersteunt professionals en families bij complexe scheidingen en biedt hulp aan volwassenen die in hun jeugd een complexe scheiding van hun ouders hebben meegemaakt. Heleen wordt regelmatig gevraagd door de rechtbank (als bijzondere curator of als deskundige) om onderzoek te doen in casuïstiek waar complexe omgangsproblematiek speelt. In haar trainingsinstituut (CRKBO geregistreerd) traint zij professionals in het herkennen van, en interveniëren bij, ouderonthechting en geeft hierover regelmatig lezingen / workshops.

Het kunnen vormgeven van een voor het kind passende zorgregeling na een scheiding is van groot belang voor diens ontwikkeling. Als dit ouders niet lukt en van crisis naar crisis gaan en professionals daarbij betrokken worden, dan lijdt iedereen, en zeker de kinderen. Zij raken vaak verstrikt in de strijd tussen hun ouders, hetgeen kan leiden tot emotionele schade, zoals angst, loyaliteitsconflicten en gehechtheidsproblemen. Door snel en adequaat te handelen kunnen ouders geholpen worden om deze destructieve dynamieken te doorbreken. Met een korte triage kan de ernst van de problematiek in kaart worden gebracht, directe hulp geboden worden of besloten worden dat er grondig onderzoek nodig is, bijvoorbeeld door een deskundige. Tegelijkertijd heeft het kind hulp nodig om zijn of haar stem en belangen te behartigen ook in de juridische context, bijvoorbeeld door een bijzondere curator. Heleen Koppejan zal dit onderwerp, waar veel professionals mee geconfronteerd kunnen worden (ook bijvoorbeeld huis- of kinderartsen, of school, maar zeker iedereen binnen jeugdzorg), met een interactieve aanpak en aan de hand van voorbeelden uit de praktijk, bespreken.

Drs. Guus Feron
Bijdrage: Congresmanager

Guus is opgeleid als jeugdhulpverlener en studeerde Comparative European Social Studies aan de University of North London. Op de werkvloer lag zijn hart bij het systemisch werken met (LVB-) jongeren met bijkomende psychiatrische problematiek. Hij werkte regelmatig voor het consulententeam (het huidige CCE) en heeft meer dan 20 jaar ervaring in leidinggevende- en beleidsfuncties. Hij was onder andere manager, projectleider en directeur van een instelling voor mensen met een verstandelijke beperking. Sinds 2006 is hij verbonden aan het Euregionaal Congresburo en het Centrum voor Educatie en Supervisie. Guus is getrouwd, vader van twee kinderen en trotse grootvader van drie kleinkinderen.