Dr. Guido van de Luitgaarden
Bijdrage: Host

Guido van de Luitgaarden is opgeleid als sociaal-pedagogisch hulpverlener en werkte in die hoedanigheid onder meer in het sociaal-cultureel werk. Hij was gedurende 16 jaar als senior onderzoeker en docent werkzaam bij Zuyd Hogeschool, lectoraat Sociale Integratie. Guido promoveerde aan de University of Salford (VK) op een proefschrift over oordeels- en besluitvorming bij vermoedens van kindermishandeling. Sinds 2006 is hij verbonden aan het Euregionaal Congresburo en het Centrum voor Educatie en Supervisie. Daarnaast is hij echtgenoot en (pleeg)vader.

Prof. Dr. Paul Boelen
Bijdrage: Wetenschappelijke en klinische benadering van gecompliceerde rouw

Paul Boelen is hoogleraar bij de afdeling Klinische Psychologie. Hij is als klinisch psycholoog/psycho­therapeut verbonden aan ARQ Centrum'45 in Diemen en als hoogleraar verbonden aan ARQ Nationaal Psychotrauma Centrum. Paul Boelen is supervisor en leertherapeut van de Vereniging voor Gedragstherapie en Cognitieve Therapie (VGCt). Hij is hoofdredacteur van het tijdschrift Gedragstherapie en waarnemend hoofdopleider van de postmaster opleiding tot Gezondheidszorgpsycholoog voor volwassenen en ouderen en de regio Utrecht.

Paul Boelen gaat in deze inleidende bijdrage in op het begrip gecompliceerde rouw en het onderscheid met normale rouw. Hij bespreekt de diagnostische criteria en symptomen van gecompliceerde rouw en onderzoekt de onderliggende psychologische processen die hieraan bijdragen. Daarnaast biedt hij inzicht in behandelingsmethoden en evidence-based interventies, ondersteund door case studies en praktijkvoorbeelden van succesvolle behandelingen.

Drs. Tanja van Roosmalen
Bijdrage: Begeleiding en ondersteuning voor ouders

Tanja van Roosmalen studeerde orthopedagogiek en was vanuit die functie werkzaam op de afdelingen van kinderneurologie en kinderoncologie van een Universitair Medisch Centrum. Zij volgde een Post-HBO-opleiding in het omgaan met verlies bij kinderen en jongeren. Momenteel werkt zij als orthopedagoog en rouw- en verliestherapeut vanuit haar eigen praktijk. Hier komt zij in contact met kinderen, jongeren met hun ouders en volwassenen die op de een of andere manier geconfronteerd worden met een ingrijpend verlies, zoals een ernstige ziekte, ‘een lijf dat het niet goed werkt’, een verborgen verlies of met de dood.

Tanja van Roosmalen legt in haar bijdrage de focus op het ondersteunen van ouders bij het doorleven na het verlies van een kind. Ze bespreekt de impact van rouw op gezinsstructuren en relaties en biedt een kijkwijzer om overlevingsmechanismen bij ouders te (h)erkennen. Met verschillende werkvormen en rituelen helpt ze ouders hun emoties te uiten en betekenis te geven aan hun verlies. Tot slot licht ze enkele interventies toe die de verbinding in een gezin kunnen verstevigen.

Lies Scaut
Bijdrage: Ondersteuning en begeleiding van rouwende kinderen

Lies is opgeleid tot relatie- en gezinstherapeute. Zij specialiseerde zich in rouwbegeleiding bij kinderen en jongeren door middel van jarenlange ervaring in acute opvang op scholen, begeleiden van kinderen en jongeren in haar praktijk en het volgen van nationale en internationale opleidingen. Als docent is zij verbonden aan Hogeschool PXL en coördineert zij het postgraduaat rouw-en verliesvercounselor. Tevens is zij als facultymember verbonden aan het Portland Institute for Loss and Transition (US). Binnen haar praktijk De Weg Wijzer richt zij zich als psychotherapeute hoofdzakelijk op de doorwerking van acute en chronische verlieservaringen en ingrijpende gebeurtenissen met vooral aandacht voor kinderen en jongeren. Als auteur zijn er reeds verscheidene boeken van haar verschenen rond het thema rouw en trauma bij kinderen.

Lies Scaut richt zich in haar presentatie specifiek op de behoeften van rouwende kinderen en hoe speltherapie, kunst en andere creatieve methoden hen kunnen helpen hun emoties te uiten. Zij biedt praktische voorbeelden en oefeningen die ouders en professionals direct kunnen toepassen om kinderen te ondersteunen tijdens hun rouwproces. Hierbij wordt vertrokken vanuit de noden van het kind zelf om van daaruit aan de verbinding met de omgeving te bouwen.